πολύποθος

-ον, Μ

αυτός που εκφράζει σφοδρό πόθο («ἀηδόνιν μου πολύποθον, ἐρωτικόν μου ἀηδόνιν», Διήγ. Αχιλλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + πόθος (πρβλ. κρυψί-ποθος)].